به گزارش سلام لردگان به نقل ازخبرگزاري فارس، جلسه بررسي عملکرد مدعيان دروغين مهدويت در مرکز تخصصي مهدويت حوزه علميه قم برگزار شد، اين جلسه با بحث و تبادل نظر پيرامون سير تاريخي طرح مدعيان دروغين مهدويت، شگردها و ترفندهاي آنان، مشخصههاي رفتاري و اعتقادي آنان و نحوه تعامل آنان با روايات و آيات قرآن برگزار شد.
جلسه بررسي عملکرد مدعيان دروغين مهدويت به همت معاونت پژوهش مرکز تخصصي مهدويت برگزار شد؛ اساتيد و پژوهشگران عرصه مهدويت حجج اسلام مصطفي صادقي کاشاني نويسنده کتاب «تحليل تاريخي نشانههاي ظهور»، جواد اسحاقيان دُرچه نويسنده کتاب «پيچک انحراف» و اميرمحسن عرفان نويسنده کتاب «قبيله تزوير» به ارائه بحث پرداختند.
*ويژگيهاي مشترک مدعيان دروغين مهدويت
حجتالاسلام اميرمحسن عرفان طي سخناني به جايگاه خاص و ويژه بحث مدعيان دروغين مهدويت اشاره کرد و به گونه شناسي مدعيان دروغين پرداخت و ابراز داشت: ادعاي مدعيان دروغين را ميتوان با ملاحظاتي، به گونههاي متفاوت تقسيم کرد، برخي از اين ملاحظات شامل مواردي نظير مذهب ادعا کننده، ماهيت ادعا، شخص ادعا کننده، نوع ادعا، سرانجام ادعاها و جغرافياي مدعيان دروغين است.
وي با بيان اينکه آنچه بحث مدعيان دروغين را داراي اهميت ميکند سرانجام برخي از اين ادعاها است، افزود: زيرا برخي از اين ادعاها به تشکيل حکومت انجاميد، براي نمونه ادعاي مهدويت «عبيدالله المهدي» به تشکيل حکومت فاطميان در مصر انجاميد، سرانجام برخي نيز يک جنبش مسلحانه بود؛ مثل ادعاي مهدويت «مهدي سوداني» و «مهدي سومالي»، برخي از اين ادعاها همانند ادعاي «عليمحمد باب» و «ميرزا غلام قادياني» نيز به تأسيس يک فرقه انحرافي منجر شد که به ترتيب دو فرقة «بابيه» و «قاديانيه» را در ايران و هند بنيان نهادند و بسياري از اين ادعاها نيز محدود و کم اثر بودند و هم اکنون از آنان هيچ اثري بر جاي نمانده است.
نويسنده کتاب «قبيله تزوير» با تأکيد بر ضرورت شناخت مشخصههاي رفتاري و اعتقادي مدعيان دروغين، تصريح کرد: بازار مدعيان در مسئله مهدويت همچنان گرم است و شناخت ويژگيها و خصوصيات مدعيان ما را از افتادن در دام آنان مصون نگه ميدارد، به نظر مي رسد همه مدعيان در برخي ويژگيها و خصوصيات مشترکند، هر چند ممکن است در شکل و چگونگي ادعاها تفاوتهايي داشته باشند.
وي با بيان اينکه عقلگريزي، خرافهپردازي، عوام زدگي، خودمحوري، به کارگيري نصوص متشابه، تعصب و فرقه گرايي سوء استفاده از وضعيت سياسي اجتماعي از جمله مشخصههاي مشترک مدعيان دروغين است، ادامه داد: «عالم گريزي و ذوق گرايي» از ويژگيهاي مشترک مدعيان دروغين مهدويت است، زيرا در پي، بيتوجهي به عالمان ديني، زمينه حضور کمرنگ يا حتي غيبت مريدان خويش را در گرداگرد عالمان ديني فراهم ميسازند، همين امر ضمن بياعتبار کردن عالمان ديني، زمينه قوّت بخشيدن به جنبههاي ذوقي را مهيا ميکند و به اين ترتيب نه تنها استنباطهاي دروني و ذوقيات شخصي جاي بسياري از مسلّمات علمي را ميگيرد در مرتبهاي فراتر از آن نيز واقع ميشود.
حجتالاسلام عمران بيان داشت: مدعيان دروغين غالباً بافتههاي خويش را مستند و ميزان حقيقت ميدانند و علم عالمان را حجاب بر ميشمرند و کنار مينهند، به اين ترتيب عملاً امکان بازشناسي خرافات و اباطيل از حقايق و معارف قطعي دين در ميان آنها از بين ميرود و زمينه ورود بيپرواي افکار غير ديني به حوزه تعاليم آنان ميسر ميشود.
*مهمترين ترفند مدعيان دروغين مهدويت
در ادامه اين جلسه، حجتالاسلام صادقي کاشاني در طي سخناني گفت: شناخت تاريخ مدعيان دروغين مهدويت و نيز اقتضائات حاکم بر آنها به منظور دريافت صحيح پيامدهاي ادعاهاي آنان و همچنين درک تفاوت رفتاري و گوناگوني مواجهات آنان با قضاياي پيش آمده، امري ضروري است، گستردگي و پراکندگي اين گونه ادعاها در طول تاريخ، دليلي است بر اصالت اسلامي، فراگيري و رسوخ انديشه مهدويت در ميان مسلمانان، راستيها زماني رخ ميدهد که به شناسايي دقيق تاريخ و کشف حقايق زندگي مدعيان دروغين بپردازيم.
وي با اشاره به روايات علايم ظهور گفت: سوء استفاده از روايات علايم ظهور مهمترين ترفند مدعيان دروغين مهدويت است.
*راهي که باب از ابتدا تا انتها پيمود
حجتالاسلام اسحاقيان نيز با اشاره به تأويلگرايي مدعيان دروغين مهدويت گفت: يقيناً اين مدعيان بنيانگذاران تأويل در اسلام نيستند؛ اما براي عدم مواجهه با تکفير مسلمانان، براي دفاع از خود به تأويل مطابق طريقه و روش خود ميپردازند، به اين گونه که به جاي مراجعه به معناي ثابت و ظاهري قرآن کريم و روايات، به تفسير آن مطابق طريقه و روش خود اقدام ميکنند، آنان هر جا ظواهر و نصوص شريعت را با عقايد مقبول خويش معارض يا مباين ميبينند، دست به تأويل آن نصوص ميزدند تا زمينههاي مناسب براي دفاع از کجرويهاي احتمالي، التقاطهاي ناروا و تزريق معاني نابجا به شريعت فراهم آيد.
وي با اشاره به پا بر جا نبودن ادعاها در مدعيان دروغين مهدويت افزود: ادعاهاي متناقض و رنگارنگ مدعيان دروغين مهدويت از جمله ويژگيهاي مدعيان است، به طوري که علي محمد باب در سال 1260 هجري قمري ادعاي ذکريت (مفسّر قرآن) کرد، در سال 1261 قمري ادعاي بابيت و نايب خاص امام زمان(عج) و در سال 1262 قمري داعيه مهدويت داشت و در سال 1263 قمري ادعاي نبوت و در سال 1264 قمري ادعاي ربوبيّت و در سال 1265 قمري مدعي الوهيت شد و در سال 1266 قمري با خوردن چند ضربه شلاق توبهنامه نوشت و سپس به دار آويخته شد.